عزاداری سیدالشهدا (ع) از مراسم‌های آئینی ـ مذهبی شیعیان است که در دوره‌های گوناگون تاریخی برگزار می‌شد. با روی کار آمدن دولت پهلوی، محدودیت عزاداری سید الشهداء بخشی از تلاش گسترده‌تر برای سکولاریزاسیون و مدرن‌سازی جامعه ایران بود که منجر به تعارض و چالش با روحانیون و مردم شد. اصفهان به دلیل تمرکز علمای بزرگ شیعه و شکل‌گیری حوزه علمیه در آن، حیطه اصلی پژوهش مورد نظر است. روش پژوهش توصـیفی- تحلیلـی و بـر پایة منابع اسنادی-کتابخانه ای با تمرکز بر اصفهان تدوین یافته است. سـؤال اصـلی در پژوهش ایـن اسـت کـه دولت پهلوی (1304 ـ 1357 ه.ش) چه سیاست‌هایی را در برگزاری مراسم مذهبی در اصفهان در پیش گرفت و واکنش گروه‌های مردمی نسبت به آن چه بود؟ نتـایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که دولت پهلوی سیاست‌هایی را در برگزاری عزاداری سیدالشهداء، به عنوان ابزاری برای حکومت اعمال کرد تا اقتدار خود را تثبیت کند و رفتار اجتماعی را مطابق برنامه سیاسی خود شکل دهد و با اقداماتی مانند نظارت بر اجرای مراسم عزاداری، لزوم کنترل و مراقبت از وعاظ و روحانیون، جلوگیری از حضور اروپائیان در مراسم‌های عزاداری، انتشار آگهی‌ها و اعلان‌ها و تأیید سوابق روضه خوان‌ها توسط شهربانی توانست تا حدودی محدودیت را در برگزاری مراسم سید الشهداء اجرا کند اما با این حال نتوانست به طور کامل مانع برگزاری عزاداری شود.
)