همکاری و منازعه در سده نوین: استلزامات راهبردی جمهوری اسلامی ایران

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

دانشجو دکتری /روابط بین الملل/ دانشکده حقوق و علوم سیاسی / دانشگاه تهران/ایران

چکیده

بعد از پایان جنگ سرد نظم نوین جهانی در قالب الگوهای همکاری در جهان بهم وابسته حتی در قالبهایی چون جهانی‌شدن فزاینده تعریف می‌شد اما برعکس آنچه در حوزه نظری مطرح شد در حوزه عملی و در صحنه عملیاتی جهان شاهد رقابتهای فزاینده و منازعات بی‌پایان بود که کشورها را با نوپدیدگی‌های زیاد در عرصه راهبردی روبرو می‌ساخت. ج.ا. ایران از جمله کشورهایی است که شدیدا تحت تأثیر چنین نوپدیدگیهایی بوده و نیازمند طراحی محیط راهبردی جدیدی است موضوعی که ادبیات روابط بین‌الملل را در هر دو حوزه نظری و کاربردی با ناکارآمدی شدیدی روبرو ساخته و پاسخی به دغدغه‌های راهبردی کشورها از جمله ج.ا.ایران در چنین وضعیتی ندارد. در این راستا این سوال مطرح است که استلزامات راهبردی متناسب با تشدید و افزایش منازعات منطقه‌ای و بین‌المللی چیست؟ در پاسخ مطرح می‌شود که بدلیل بوجود آمدن شبکه‌ای از منازعاتِ نوپدید که نسبت بهم وابستگی حساس دارند تصمیمات و اقتضائات راهبردی کشورها تحت تأثیر این شبکه خواهد بود. پژوهش با کاربست روش ابداکشن و بر مبنای نگرش پیچیدگی-آشوب به بررسی فرضیه می‌پردازد. یافته‌ها حاکیست ج.ا.ایران می‌بایست با محوریت پیچیدگی فزاینده، منازعات پایدار و بر اساس بازدارندگی فوری با کاربست تنوع قدرت سیاست‌گذاری نماید و از هرگونه تحدید عناصر قدرت و گسست در توسعه علمی-فناوری اجتناب ورزد. در غیر اینصورت ممکن است همانند دو قرن گذشته دچار شکاف غیر قابل جبران قدرت با دیگر بازیگران و سپس تهدید وجودی گردد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

Contemporary Researches on Islamic Revolution
دوره 7، شماره 23
اسفند 1403
صفحه 149-122

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار