مطالعۀ تطبیقی حقوق سیاسی اجتماعی زنان، پیش و پس از انقلاب اسلامی ایران

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

2 کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

چکیده

فمینیسم، به عنوان یک قیام اجتماعی، امروزه مورد توجه بسیاری از متفکران و محققان قرار گرفته است. مؤلفان این گرایش معتقدند که زنان به دلیل جنسیت و وضعیتشان مورد تبعیض قرار می‌گیرند و نیازهای خاصی دارند که توسط دولت‌ها در سطح جامعه برآورده‌ نمی‌شود. حقوق زنان از جمله مواردی است که باید در ابعاد مختلف مورد توجه قرار گیرد. در ایران، جنبش زنان تقریباً با جنبش مشروطه (11/1155) همزمان شده و در سراسر رژیم پهلوی (79‌‌‌ ـ‌‌‌ 1925) و پس از آن انقلاب اسلامی (1979 ـ کنونی) به اشکال مختلف ادامه داشته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش مقایسه‌ای و توصیفی‌‌‌ ـ‌‌‌ تحلیلی، به بررسی وضعیت حقوق سیاسی‌‌‌ ـ‌‌‌ اجتماعی زنان در ایران قبل و بعد از انقلاب سال 1979 در رابطه با قانون اساسی ایران می‌پردازد. یافته‌ها نشان می‌دهد که پس از انقلاب اسلامی، قانون اساسی دولت را ملزم به احترام به حقوق زنان در همه جنبه‌ها، از جمله مشارکت مدنی آنان نموده و سپس شرایط مطلوب برای رشد شخصیت زنان و احیای حقوق مادی و معنوی آنان را ایجاد و تضمین نموده است. طبق قانون اساسی ایران، زن به عنوان یک انسان محترم حق دارد سرنوشت خود را کنترل کند. به عبارت دیگر، ضمانت حقوق زنان ایرانی، خود قانون اساسی است که در ابتدا بر حقوق سیاسی و اجتماعی آنها متمرکز شده است. از این رو ثابت شده که وضعیت زنان حداقل در حوزه تصمیم‌گیری بهبود یافته و به تبع آن وضعیت عمومی آنها از زمان انقلاب اسلامی ایران رو به رشد بوده است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار