2
استادیار، گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
بسیاری از نظریه‌پردازان و صاحب‌نظران داخلی و خارجی به دنبال تبیین تئوریک ماهیت رهبری امام خمینی (ره) و علت تأثیرگذاری عمیق آن بوده‌اند لذا سؤال اصلی این پژوهش ناظربر این است که: «چه تعاملاتی میان شخصیت و شیوه رهبری امام خمینی و رعایت کرامات انسانی وجود داشته است؟ آیا این شیوه رهبری و نفوذ شگرف آن، بر مبنای الگوی مردود رهبری کاریزماتیک بوده و بر این اساس قابل تفسیر است؟» یافته های این نوشتار بر اساس روش تحلیلی _اسنادی، بیانگر تعامل کامل شخصیت و شیوه رهبری امام خمینی، با موضوع کرامت انسانی است و مشخص می‌نماید که امام به عنوان یکی از عالی‌ترین مظاهر کرامت انسانی و مشخصاً به عنوان انسانی کامل و در مقام مرجعی فرهیخته و مهذب و بالنده در دامن تعالیم متعالی اسلامی و شیعی، در طول حیات و دوران رهبری خویش به موضوع کرامت‌های انسانی توجه ویژه و زایدالوصفی داشته است و اساساً یکی از دلایل نفوذ شگرف رهبری ایشان بدین‌خاطر بوده است. همچنین تلاش گردیده با توجه به جوانب متنافر الگوی رهبری کاریزمایی با کرامات انسانی، و اثبات عدم مقارنه این الگو با طرز رهبری امام، مستندی دیگر در کرامت‌خواهی و کرامت محوری شخصیت و رهبری ایشان ارائه شود. و در واقع امام مظهر کرامت و انسان کامل الهی بودند و تأثیر شگرف و ژرف خود را نیز به همین خاطر بر مردم و آحاد مسلمانان بر جای گذاشتند. تأثیری که هنوز «روالمند» و دچار نقصان نگردیده است.
)