نظریه مبتنی بر ایات ربانی از تمدن نوین معنوی با تاکید بر بازآفرینی زیر ساختهای تحقق تمدن دینی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشکده معارف و اندیشه اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیده

در این مقاله به شیوه بررسی شرایط امکان و امتناع، ابتدا این مسأله، مورد پرسش، بررسی و ارزیابی قرار گرفته که تحت چه شرایطی، تمدن معنوی در جهان معاصر، امکان‌پذیر می‌شود. در ارزیابی موقعیت‌شناسانه از وضعیت تمدنی، نوشتار حاضر با اشاره به از دست رفتنِ «وجه ایجابیِ تمدن مدرن» و تداوم زیست سلبیِ آن در نبود آلترناتیو یا محدودیت‌های الگوهای جایگزین‌شونده، «موقعیت جدید تمدنی» را از نقطه عزیمتِ یک مبنای جهانی و چارچوب نظریِ معتبر و متفاوتی از ادبیات رایج در تمدن‌پژوهشی مدرن و غیر مدرن، دنبال می‌کند؛ به نحوی که با ایجاد یک سازمان آگاهیِ متمایز، بتواند بدون آنکه علم و فناوری را منتفی سازد، در همپوشانی با نیاز فراگیر جهان، سدّ راه معنویت در زندگی مدنی و تمدنی نباشد، و همچنین صورت‌بندی متفاوتی از کنش‌ها، سازه‌ها و نسبت‌های تمدنی ایجاد نماید؛ به طوری که اساساً نحوة مواجهه با جهان و علم و فناوری را به نحو معناداری، متمایز و دینی سازد.

برمبنای چنین اهمیت و ضرورتی است که در این اثر، با اجتهاد سیستمی و بر پایه «آیات ربّانی»، یک سازمان مفهومی و نظری از تمدن نوین دینی ارائه می‌شود و در همین چارچوب و با رویکردی انتقادی به تأمل بازآفرینانه در زیرساخت‌های نرمْ‌افزار و سازمانْ‌افزارِ تمدن‌سازِ انقلاب اسلامی می‌پردازد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات