Pahlavi Government Policies Regarding The Mourning Ceremonies of Imam Ḥusayn (AS) (1951-1978 AD/1330-1357 AH) Case Study: Isfahan

Document Type : Science - Research

Authors

1 Assistant Professor, Department of Iranian Studies, Faculty of Humanities, Meybod University, Meybod, Iran.

2 PhD student of Iranian Islamic History, Department of History, Faculty of Literature and Humanities, Isfahan University, Isfahan, Iran.

Abstract

Mourning of Seyyed al-Shohda (AS) is one of the ritual-religious ceremonies of Shiites that were held in various historical periods. With the coming of the Pahlavi government, the restriction of Seyyed al-Shahada's mourning was part of a wider effort to secularize and modernize Iranian society, which led to conflict and challenges with the clergy and the people. Isfahan is the main area of ​​research due to the concentration of great Shia scholars and the formation of the seminary there. Descriptive-analytical research method based on documentary-library sources has been developed with a focus on Isfahan. The main question in the research is, what policies did the Pahlavi government (1304-1357 A.H.) undertake in holding religious ceremonies in Isfahan and what was the reaction of popular groups towards it? The results of the research show that the Pahlavi government applied policies in holding the mourning ceremony of Sayyid al-Shohada as a tool for the government to establish its authority and shape social behavior according to its political program and with measures such as monitoring the execution of the mourning ceremony, the need to control and Taking care of preachers and clerics, preventing the presence of Europeans in mourning ceremonies, publishing advertisements and announcements, and verifying the records of those who pray for prayer by the city police were able to implement some restrictions on the celebration of Seyyed al-Shahada, but still could not completely prevent the celebration of mourning.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

سیاست‌های دولت پهلوی در برگزاری مراسم عزاداری سیدالشهدا (ع) (1330-1357 هـ. ش) مطالعه موردی: اصفهان

Authors [Persian]

  • آرمان فروهی 1
  • متین السادات اصلاحی 2
1 استادیار گروه ایرانشناسی، دانشکده علوم انسانی.دانشگاه میبد.میبد.ایران
2 دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی، گروه تاریخ،دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران
Abstract [Persian]

عزاداری سیدالشهدا (ع) از مراسم‌های آئینی ـ مذهبی شیعیان است که در دوره‌های گوناگون تاریخی برگزار می‌شد. با روی کار آمدن دولت پهلوی، محدودیت عزاداری سید الشهداء بخشی از تلاش گسترده‌تر برای سکولاریزاسیون و مدرن‌سازی جامعه ایران بود که منجر به تعارض و چالش با روحانیون و مردم شد. اصفهان به دلیل تمرکز علمای بزرگ شیعه و شکل‌گیری حوزه علمیه در آن، حیطه اصلی پژوهش مورد نظر است. روش پژوهش توصـیفی- تحلیلـی و بـر پایة منابع اسنادی-کتابخانه ای با تمرکز بر اصفهان تدوین یافته است. سـؤال اصـلی در پژوهش ایـن اسـت کـه دولت پهلوی (1304 ـ 1357 ه.ش) چه سیاست‌هایی را در برگزاری مراسم مذهبی در اصفهان در پیش گرفت و واکنش گروه‌های مردمی نسبت به آن چه بود؟ نتـایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که دولت پهلوی سیاست‌هایی را در برگزاری عزاداری سیدالشهداء، به عنوان ابزاری برای حکومت اعمال کرد تا اقتدار خود را تثبیت کند و رفتار اجتماعی را مطابق برنامه سیاسی خود شکل دهد و با اقداماتی مانند نظارت بر اجرای مراسم عزاداری، لزوم کنترل و مراقبت از وعاظ و روحانیون، جلوگیری از حضور اروپائیان در مراسم‌های عزاداری، انتشار آگهی‌ها و اعلان‌ها و تأیید سوابق روضه خوان‌ها توسط شهربانی توانست تا حدودی محدودیت را در برگزاری مراسم سید الشهداء اجرا کند اما با این حال نتوانست به طور کامل مانع برگزاری عزاداری شود.

Keywords [Persian]

  • دوره پهلوی
  • مراسم مذهبی
  • عزاداری سیدالشهدا (ع)
  • اصفهان
Contemporary Researches on Islamic Revolution
Volume 7, Issue 23
March 2025
Pages 24-1

Files

Share

How to cite

Statistics