Document Type : Science - Research
Author
Assistant professor Professor, Department of Islamic Revolution Studies, Faculty of Islamic Knowledge and Thought, University of Tehran, Tehran, IRAN
Abstract
Keywords
Main Subjects
Article Title [Persian]
Author [Persian]
با گسترش علوم طبیعی از قرن پانزدهم و وقفه علوم انسانی در قرون هیجده و نوزده مناقشاتی شکل گرفت که آیا علوم انسانی از قواعد علوم طبیعی پیروی میکند یا قواعد خود را دارد. برخی معتقد بودند اگر علوم انسانی از روشهای علوم طبیعی پیروی کند شبیه به علوم طبیعی است، برخی دیگر میگفتند علوم انسانی روشهای خود را دارد. گروه اخیر تلاش کردند تا مقدمات اعتبار بخشی به علوم انسانی را فراهم کنند. در جامعه ایران نیز چه متأثر از مناقشات فلسفی و متدولوژیک در محافل علمی و چه متأثر از وضعیت فکری جامعه ایران بعد از انقلاب، برداشتهای متفاوتی از علوم انسانی شکل گرفت. از جمله اندیشمندان ایرانی که متأثر از شرایط مذکور در خصوص علوم انسانی نظریه پردازی کرده اند رضا داوری اردکانی و عبدالکریم سروش میباشند. هدف پژوهش حاضر بررسی مفهوم و روش علوم انسانی در اندیشه متفکران ایرانی با تاکید بر آراء و اندیشه های رضا داوری اردکانی و عبدالکریم سروش میباشد. پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی-توصیفی مورد بررسی قرار گرفت. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و اسنادیست. یافته های این پژوهش تبیین گر آنست که در ایران بعد از انقلاب سال 1979 میلادی رضا داوری اردکانی و عبدالکریم سروش از طرفی متأثر از مناقشات فکری و متدولوژیک علم گرایان و هرمنوتیک گرایان در محافل علمی و از طرف دیگر متأثر از فضای فکری جامعه ایران به مبحث علوم انسانی پرداختند. رضا داوری اردکانی علوم انسانی را حاصل بحران مدرنیته غربی و عبدالکریم سروش روش علوم انسانی را همان روش علوم طبیعی دانسته .
Keywords [Persian]