نقش و جایگاه ایران‌گرایی در توسعه سیاسی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکده الهیات و ادیان دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه صنعتی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

10.22059/jcrir.2025.386887.1669

چکیده

هویت ملی به مثابه تعریف کشور از جایگاه خود در رهیافت های مختلف، متکثر و بعضا متضاد، یکی از محورهای اصلی مورد توجه در این پژوهش، پاسخ به این سوال است که توسعه سیاسی ایران در قالب یکی از ابعاد فرهنگی هویت ملی ایران یعنی "ایرانیت" چگونه تعریف، بازیابی، پی‌جویی و نهایتا به چه نتایجی خاص منتهی شده است. بر اساس تعریف ارائه شده از متغیرهای این پژوهش- فرهنگ و هویت ایرانی و توسعه سیاسی- بخشی از آموزه های فرهنگ سیاسی ایران در شکل دهی به تحوالات سیاسی جامعه ی ایران در دوره های مختلف به صورت سلبی و ایجابی بوده است و برای به حداکثر رساندن ظرفیت سازنده ی هویت ایرانی در مسیر توسعه ی سیاسی کشور، نیاز به ایجاد تحول در این حوزه دارد. سه محور مورد نظر بوده است؛ در محور اول مفاهیم اصلی مدنظر خود را بیان نموده و تاریخچه ای را از نظر میگذرانیم و در محور دوم به تبیین ویژگی های اساسی هویت ایرانی و توسعه سیاسی ایران از دیدگاه صاحب نظران پرداخته است و در محور سوم با اشاره به هویت ملی وعدم مشارکت مردم در حکومت دوره پهلوی، موانع و ظرفیت های موجود در آن برای ایجاد تحول در راستای توسعه ی سیاسی ایران در حال حاضر تشریح شده است. نتیجه بر این است که نگاه ایجابی به هویت ملی در راستای تقویت و تحول توسعه سیاسی است و در این راستا باید نگاه به اقلیت و احزاب و گروه ها به عنوان فرصتی باشد جهت توسعه همه جانبه ایران اسلامی.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار