The position of incrementalism in the field of policymaking: challenges in the political development of the Islamic Republic of Iran

Document Type : Science - Research

Authors

1 Department of Political Science, Faculty of Law and Political Science, University of Mazandaran, Babolsar, Iran

2 Department of Political Science, Faculty of Law and Political Science, University of Mazandaran, Babolsar, Iran.

10.22059/jcrir.2025.382419.1659

Abstract

Objective: The present study aims to analyze the conditions that led to the lack of political development in the Islamic Republic of Iran by utilizing the tenets of Incrementalism theory and its related perspective (path dependency).
Research Method: Historical institutionalism and a descriptive-analytical approach.
Findings: The strategy of incrementalism is considered a tool in the policymaking arena of the Islamic Republic of Iran, which leads to policy accumulation and creates an impasse in the country's political development. This is deeply conservative and serves anti-political development forces.
Conclusion: The research results show that incrementalism is considered an obstacle in the Islamic Republic of Iran, which, as much as any conceptual framework related to the policymaking process, has created challenges in the field of political development in the Islamic Republic of Iran

Keywords

Main Subjects


Article Title [Persian]

جایگاه اینکرمنتالیسم در عرصه سیاستگذاری: چالش هایی در توسعه سیاسی جمهوری اسلامی ایران

Authors [Persian]

  • مرتضی علویان 1
  • رحمت عباس تبار مقری 2
  • روح الله محمدزاده 2
1 گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
2 گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.
Abstract [Persian]

مفهوم توسعه سیاسی از زمان پیدایش اولین دیدگاه ها در مورد آن تا به امروز، به عنوان مفهومی پرمجادله در عرصه تئوری مطرح گردیده است. برپایی جامعه توسعه یافته سیاسی در هر کشوری، مستلزم عبور دشوار و ریسکی از یک دوره گذار سیاسی است که اگر بیش از حد طولانی شود، احتمال اینکه بازدارنده-های قوی بتوانند کشور را به عقب برانند، افزون‌تر می شود. هدف مقاله حاضر این است تا با تمسّک بر روش‌ نهادگرایی تاریخی و رویکرد توصیفی- تحلیلی، از طریق بهره‌گیری از آموزه‌های نظریه اینکرمنتالیسم (تدریجی‌گرایی) و دیدگاه مرتبط با آن (وابستگی به مسیر)، به تحلیل شرایطی که موجبات عدم توسعه سیاسی در جمهوری اسلامی ایران را فراهم کرد، بپردازد. از این منظر، مقاله پیش‌رو در صدد پاسخگویی به این سؤال اصلی است که عوامل بازدارنده توسعه سیاسی در ایران بعد از انقلاب اسلامی تحت چه سیاستی پدیدار گشت؟ فرضیه مقاله عنوان می‌کند که استراتژی اینکرمنتالیسم به مثابه ابزاری در عرصه سیاستگذاری جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود که موجبات انباشت سیاست را تداعی می‌بخشد و یک بن بست در سیر توسعه سیاسی کشور پدید می‌آورد که عمیقاً محافظه‌کارانه و در خدمت نیروهای ضد توسعه سیاسی است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که اینکرمنتالیسم (تدریجی گرایی) به عنوان مانعی در جمهوری اسلامی ایران تلقی شده که به اندازه هر چارچوب مفهومی مربوط به فرآیند سیاست گذاری، چالش‌هایی را در عرصه توسعه سیاسی جمهوری اسلامی ایران پدید آورده است.

Keywords [Persian]

  • اینکرمنتالیسم
  • توسعه سیاسی
  • سیاستگذاری
  • جمهوری اسلامی ایران